Op een middag kon ik helemaal niets meer. Niet bewegen, niks.

Over stress en burn-out wordt meer en meer gepubliceerd maar het blijft een taboe er écht over te praten.

Annelies Vette vertelt in haar boek vooral een eerlijk verhaal. Zo gaf ze haar boek ‘Zout water’ de ondertitel mee Hoe een burn-out mijn grootste cadeau werd. Ze zegt hierover:

Het krijgen van een burn-out was zeker een cadeau. Het zorgde ervoor dat ik in een transformatieproces kwam. En als je er eenmaal inzit, dan móet je erdoorheen.

Wanneer besloot je een boek te schrijven over je burn-out?

Die stille wens had ik al langer, maar ik had me er nog niet echt op gefocussed. Ik blogde al een tijdje op mijn website (e-mergecoaching.com) over hoe ik mijn burn-out ervaren had, het taboe dat er nog steeds op leek te liggen, met name in de corporate wereld.

Toen werd ik gevraagd om voor Metro Nederland een artikel te schrijven en dat werd op LinkedIn opgepikt door Bram Bakker. Hij wachtte me op na een gesprek over stressmanagement dat ik had met een collega van hem, en vroeg me wanneer ik over dit onderwerp een boek ging schrijven. En zo kreeg ik een contract bij Uitgeverij Lucht.

Wie hoop je met het boek te bereiken?

Toen ik met het boek begon was mijn doel een zo eerlijk mogelijk beeld te schetsen van een burn-out. Zodat mensen die hetzelfde meemaakten en het moeilijk vonden om er over te praten tegen hun geliefden zouden kunnen zeggen: ‘Hier! Lees dit maar dan weet je hoe ik me soms voel.’ Ook wilde ik meer begrip creëren voor het fenomeen burn-out en het taboe doorbreken.

Later in het schrijfproces kwam ik erachter dat dit niet het enige verhaal was dat verteld moest worden. Ik geloof er namelijk in dat een boek zich laat schrijven. Mijn verhaal was slechts -zoals bij een sprookje- het verhaal dat de betekenis liet zien. En daardoor is het een boek geworden dat interessant is voor iedereen die op zoek is naar balans en een pleidooi voor het volgen van je hart. Én hoe je dat doet!

Je wilt dat mensen hun hart volgen?

Vooral dat ze zich afvragen waar ze staan in het leven en waar ze naar toe willen. Het boek biedt hier een heleboel handvatten voor: concrete tips over hoe je dit ook echt kan gaan doen.

Je hart volgen lijkt makkelijker gezegd dan gedaan. Jij volgde je hart door het schrijven dan dit boek. Ging dat makkelijk?

Het schrijfproces duurde in totaal twee jaar! Ik heb het boek meerdere malen helemaal omgegooid met als laatste versie het heden en het verleden met elkaar afgewisseld.

Halverwege het schrijfproces kreeg ik een ongeluk waardoor ik maanden letterlijk stilstond, ik kon namelijk niet lopen. En het was onzeker hoe mijn herstel eruitzag. Daardoor kwam ik in een situatie die veel leek op mijn burn-out periode. Hier schrijf ik ook in het boek een stuk over. In die periode lag het boek echt helemaal stil. Ook kwam ik tot nieuwe inzichten. Het boek had deze tijd gewoon nodig.

Welke inzichten?

Een van de reviews op bol.com stelt dat het boek een ‘snoeiharde verhaal’ was ‘met als boodschap je eigen hart te volgen en je talent te ontwikkelen.’ Ik vind dat een hele goede samenvatting van het boek. Dus die twee dingen..

Dat klinkt nog altijd abstract, kan je dat concreet maken? Je ging door een donkere periode in je leven en twee jaar later heb je een boek geschreven. Kan je een moment aanwijzen waarna je de weg omhoog weer zag?

Het keerpunt in mijn boek bevat zo’n moment op ongeveer tweederde van het boek. Ik was weer aan het herstellen en aan het reïntegreren en maakte een behoorlijke fout. Schoorvoetend ging ik naar mijn manager en deed mijn verhaal in tranen. En ze antwoordde: ‘Lieve Annelies, wij zijn geen dokters, er gaat hier niemand dood als wij een fout maken.’

Het was net alsof het licht aanging. Ineens leek alles duidelijk te worden en maakte ik een aantal beslissingen. Ik herinnerde me waarom ik gekozen had voor deze carrière en wat ik vroeger, toen ik jonger, was wilde doen.

Je stopte?

Over burn-out en stress wordt meer gepubliceerd dan ooit. Toch blijft het een onderwerp waar veel misverstanden over bestaan. 

Klopt. Elk mens is anders en daarmee dus ook elke burn-out. Je kan sowieso discussiëren over wat een burn-out précies is. Welke kenmerken heb je dan? Laat ik de vraag beantwoorden vanuit mijn eigen ervaring.

Ik kon helemaal niets meer. Lange tijd werd het steeds zwaarder en werd ik steeds vermoeider.

Maar op een goede middag kon ik helemaal niets meer. Niet bewegen, niks. En daarna begon het pas echt. Meer angst en paniekaanvallen, niet meer naar buiten durven. Echt heel heftig.

Het lijkt me dat je na een burn-out zeer alert bent op signalen dat je over je eigen grens gaat. Geldt dat voor jou ook?

Ja, regelmatig. Want de karaktereigenschappen die ervoor zorgden dat ik gevoelig was voor een burn-out die heb ik nog steeds. Maar zover als het ooit kwam, zal het nooit meer komen.

Ik ben erg bewust van mijn eigen energieniveau, dat moet ook wel als je trainingen in stress- en energiemanagement geeft! Als het me te veel word, stop ik. Ik luister heel goed naar de signalen van mijn lichaam. Overigens doe ik nu hoofdzakelijk dingen die ik echt leuk vind, en dat maakt dat je niet zo snel over je grenzen heen gaat.

Tot slot, heb je al plannen voor een nieuwe boek? Of voorlopig even niet?

Een tweede en een derde boek staan in de planning… ik heb door dit boek te schrijven de smaak te pakken en ik vind het erg leuk!

Geïnteresseerd?

Je kan het boek hier bestellen