Meer over het boek
Op een vroege ochtend, lang voor de zon opkomt, staan zeven hardlopers in een klein dorp aan de voet van de grootste duin van Nederland. Het zijn vooral beginners. Als een oude kerkklok vier keer slaat gaan ze omhoog.
Vier uur later komen ze via dezelfde duin de bewoonde wereld weer in. In de tussentijd hebben ze hardgelopen, in het donker, zonder enig kunstlicht, en in stilte, door bos, door de vallei en over het strand. Onderweg hebben ze veel gezien, maar vooral toch zichzelf. Wat doet de nacht toch met de loper? En zou het kunnen dat je na vier uur lopen in het donker fitter terugkomt dan je was begonnen…?
‘Het blauwe uur is het bewijs dat hardlopen poetry in motion is; prachtige verhalen, kilometers die je voelt…’
– Dolf Jansen
‘Een schitterend boek, prachtig geschreven, verplichte lectuur voor al wie loopt en verder kijkt dan zijn neus lang is. Zelfs nietlopers zullen zonder de minste twijfel onder de indruk zijn.’
– Ivan Sonck
Hans Koeleman nam deel aan de Olympische Spelen van Los Angeles en Seoul. Vroeger liep hij om het hardst, nu loopt hij het liefst lange en langzame duurlopen en af en toe een marathon (of langer), het liefst achterin het veld.
‘Met Het blauwe uur heeft een prachtig uur voor de Nederlandse hardloopwereld geslagen: eindelijk krijgt het lopen de liefdevolle ode die het verdient.’
– Olivier Heimel, hoofdredacteur Runner’s World
‘Koeleman is de Bob Dylan onder de hardlopers. Melancholiek, opstandig en altijd onderweg. Vol van liefde voor het hardlopen als de ultieme ontsnapping aan het leven.’
– Abdelkader Benali
Blogposts over Het Blauwe uur
- Het blauwe uur: de ultieme hardlooproman 15 maart 2018