Vroon Bouter is nog maar vijftien jaar als ze een ernstige suïcidepoging onderneemt. Potentieel dodelijk, maar gelukkig overleeft ze. En ze begint te schrijven over ‘de spoken in haar hoofd’
Zonder franje, recht vanuit haar hart beschrijft ze wat haar bezighoudt. Het boek gaat over het leven van een tiener die het zwaar heeft, maar daar lang niet uniek in is.
Een boek voor iedere ouder, maar ook een hart onder de riem voor alle lotgenoten, omdat het troost en hoop biedt. Er bestaan serieuze plannen om een toneelbewerking van dit boek te maken.
